1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
3532
Okunma

Hep iyi geliyorsun, en acıyan yanlarımıza dediler.
Dert dolu sırlarını, kor gibi yüreğime bırakıp gittiler.
Ne yaparım bu ateşten emaneti hiç düşünmediler.
Nasıl taşır sağır ve dilsiz bir hammal, bilemediler.
Ekmek kokusu misali, sevgilerini bile çok gördüler.
Kahraman olduk hep birilerinin saklı masalında,
Oysa suskun figuranı oynadık, kendi romanımızda.
Târumar oldu bu gönül, artık hüzzam makamında,
İçli bir minnet bile bulamadı, vefasızların vedasında.
Hoşça kal deyip uzattık elimizi son bir gayretle,
Ama sitem edip ’bırak’ dediler bizi kendi halimize.
Mahsun olduk bıraktık usulca, sessiz ve derinden,
Yine biz suçlandık, vazgeçtik diye sevgimizden.
Ne kolay yolu seçtik, ne de kaçtık hiç kimseden,
Sadece 10 dakika masal arasıydı verilmesi gereken...
-vedâti-
(Vedat Topuz - 22/02/2011)
5.0
100% (2)