15
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
3064
Okunma
Göklere ve yere ismini yazacağım ucu kırık kalemimle
Mavinin o eşsiz güzelliğinde kaydıracağım içi geçmiş yazıları
Sonra bembeyaz bir buluta kaptıracağım
İçinde sen olan tüm aşk şarkılarını
Bir güvercinin yara almış kanadına
Küllenmiş aşkları yazacağım
Yaprakları henüz kurumamış ağaçlardan vedalar toplayacağım sana
Yanağına hiç solamayan bir buse konduracağım incitmeden
Sonra bir denizin içinde kaybolacağım aniden
En zifiri gecelere gömeceğim umutlarımı
Yüreğimden hiç çıkmayan bir yara olup kalacaksın bir köşede
Bir sonbahar sabahı kapında,
Kurumuş bir yaprak gibi sararacak yüzüm
Ellerimi açtığımda semaya
Yüzüm yok ki yalvarmaya
Yine en içli şiirlerimi okuyacağım sana
Belki o zaman ulaşır hıçkırıklarım kulaklarına
Bil ki o zaman hasrettir dudaklarım dudaklarına
Kaybolan kendimi aradım günlerce
Gökte, yerde, ve hiç bulamadığım sende
Aradım durdum günlerce
Aynalara baktım göstermedi bana kendimi
Neden sence ?
Neden ?
Kapkaranlık göklerde neden maviyi aradım?
Ayaz tipi vurdu birden sarardım
Ben hayattan binbir yaralar aldım
Soluğum kesildi konuşamadım
Okuyamadım ismini bile yazmadığım şiirimi
En son noktayı nereye ekleyeceğimi bilemedim bir türlü
Noktasız cümlelerim oldun kimi zaman
Kimi zaman iki satırlık hece oldun dudaklarımda
En çokta isimsiz şiirim oldun sen
İsimsiz şiir…
“İsimsiz bir şiir yazarım adını sen koy diye
Bu şiirimde gül kalbimden sana hediye…”
5.0
100% (16)
Cevap Yaz