Şairler, korsandır
Korsandır evet
Düşününce birdenbire gökağacını
Dalından yere düşer yıldızlar,
Yalnız elleri görür onları
Bir gözleri mavidir yalnız
Hüzne çalar akşamüstleri,
Bir gözleri tek kalabalıktır



Bilinsin isterim şairler
Korsandır şimdilerde
Çekilince denizine küs
Durgun havada, rüzgâra
Ve bilinsin isterim; şairler
Gam yükümlüdür
Birdenbire bahar taşırır gibi kıyılara,
Bir gemi bardakta yan yatarcasına,
Üstüne ışıklar örtük



Evet korsandır şairler
Bir resmin altını doldururken
Rastlayabilirsiniz uçurumda,
Yasaklı kelimelerle suçüstü duyabilirsiniz örneğin
Köy enstitüleri kapatılmıştır ona
Cezaevleri çünkü açık 
Hasret, böyle bir görüş günü gibi yakın



Kirlidir her şair,
Korsandır elbet
En iyi tanımayanlar tanıklık eder yaşadığına
-Adları yoktur onların, mektupları karartılmıştır- 
Evet pas içindedir şair
Gün damıtılınca uzaklardan
Bir ip boyuna gölgesindedir
O, kalkıp elleriyle
Ayaklarını yıkar
Adımları seviler üzerinden nihayet
Pencereye nazır bir güvercin havalanır



O güvercinler ki, suçludur hayır
İzli mermiler yakılır peşleri sıra
Kanat çarpmaları çünkü
Uzak köy kızları,
Çeşmebaşlarını getirir
Ovalardan türküyle gelir,
Dağ yağmurları içerek gelir
O kanat çarpmaları ki
Yaraya iyi gelir



Şurada bir gökyüzü kadar
Sakindir bayram sabahları
Sevgililer barışık,
Gömleğini ütüler mezar ziyaretçileri
İki dirhem bir çekirdek çocuklar
Dualar ezberliyordur,
Bütün kadınların ağzında
Susağlamaklı bir yangı
Bayram, sabahları çünkü sakindir



Ağaçlar eğilmiştir, yapraklar bilir bunu
Köşebaşları, mahalle delikanlıları
Vurulsun için kurulmuştur hali hazır
Yastık dolduran gelinlik kızlar
İğde mevsimlerinde incitir umudunu
Çünkü bilinsin isterim bütün kitapların
Küf için yapıtlaştırıldığını
Ve her şiirin unutulgan olduğunu



İşiniz bittiğinde katlayıp
Bir köşeye kaldırabilirsiniz onu
Yakabilirsiniz hatta
Bağımsızlık içinde bölünen
Bir ülkeye bakar gibi uzaktan








Devin Karaca