12
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1034
Okunma
Kanayan elleriyle saatin kadranını kırdı bekleyişler,
Uçurumun dikliğine inat, yumuşak sevişler,
Yalansız sevişmeler, sahteliklere rağmen.
Ve gidişinin törpüsündeyken zaman,
Umudu bağlamak kuşların kanat uçlarına.
Sen ertesi zamanda yaşanmış sevdamın adı,
Kırık cam parçaları kadar acıya gebe yanım,
Ve batan güneşin en koyu vedası…
Mavilikleri yolcu edip, gelişine kanat çırparken
Sevmeleri yargılayıp asmak darağacına.
Korkulardan arınmış, körpeliğindeyken mevsim,
Ellerimden uçuşuna tanıklık etmeye muktedir,
Umut yola çıkıp veda etmişken benliğe,
İsyanlara ket vurup, bir adım geriye iterken,
Sövebilmek hayatın yok olmuşluğuna.
Soluğum kadar hızlıyken zaman,
Özgürlüğe yol almak,
Belki de bu kadar kolay aslında….
Cevap Yaz