1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1122
Okunma
Yalnızlık suya düşen gölgelerde kanatsız
Bulutlar göğe ağar hem pusatsız hem atsız
Zaman geçip giderken öksüz bir sandal olur
Hâlini dilsiz söyler gösterişsiz sanatsız.
Issızlığın türküsü koynuna alır bizi
Sükunet anlarından kırık bir kürek kalır
Yalnızlık öyle bir hâl sinede kalır izi
Herkes çekilir gider yaralı yürek kalır.
Mevsim yaz olsa bile üşür yalnız bir sandal
Hüznünü söyleyemez bulup hâlden anlayan
Belki biraz duyumsar yaprağı olmayan dal
Harfleri dilsiz sağır eder yalnızdaki hâl.
Su ürkek bir ceylanın gözlerindeki hüzün
Yalnızlık özetidir bitmeyen türkümüzün
Okumaya mecal yok bu türküyü kimsede
Nokta konmayan sözü hüzünlü öykümüzün.
Ankara,20.03.2011 İbrahim KİLİK
5.0
100% (2)
Cevap Yaz