--kirpiklerim buz saçağı,ağlarsam çözülecek--


ağyar uykulardan düşüyor mai rüyâlarım
lehçesi bozuk cümleler dilimde düğümleniyor
yanlış peronda yanlış trene bindi sevmelerim
kayıp ilânı verdim gazetelere
-sevgim hükümsüzdür
çok güldüm ağlamalayım hurâfesi
her kahkahamdan sonra eskiyor gamzelerim



kadınlar doğumda erkekler cephede ölürlerdi eskiden
hüsrândan olma münzeviden doğma
aşk doğurdum adı sitare
ebrehe ordusu gibiydi sevmesi
ebabil gönlüm çırpındı durdu
kan doldurdu kadehine
şifahendi yalanları
la da bıraktım inanmayı
illâ da gömmeliyim seni yeniden



biliyorum asla gelmeyecek trenler semerkand’dan
gusüle batırılmış bir sevda
günahsız çocukluğuma versem ilk taşı
kırk taşla recm edilsede ardından
arınmaz göğsümde açılan yara



yalnızım berzâh durağında
beş vakit sen okunurken usumun minarelerinde
ve beş vakit sen kılarken ellerim
sen cenâbet gözlerinle bakmışsın bana
üç harfli gibi göründün gözüme
duası yok aşk’ı kovmanın
zemzemle kutsanmaz yar’a olan sevmeler
doğuştan kalbi delikmiş bu sevdanın...