Evet,
Zor ama bunu söylemek
Kaç kez dönmek istedi bu yürek
Hayır dedim kesin bitti.
Artık yüzkere tevbe etsem
Yine affedemem,
Affetmem kendimi.

Sen baharı bekle güzelim
Kış ayında olan benim.
Gel deme,
Üşür yüreğin
Ben seni hep sevdim, seveceğim.

Son,
Anla
Ne olur daha fazla
Kanatma yüreğimi,
Bilmiyor değilsin niye gelmediğimi.
Keşkeler söylemek çare değil
Mümkün olsa gelmez miydim
Bu gönül sensiz sersefil.

Canımdan can koparırcasına
Söküp atmak gerekir ya
Varsın parçalar kalsın sende.
Gün be gün kaybolur hüzün
Ve bir gün
Bir hatıra dersin
Unutmak kolay değil
Ama inan ki her an yaşamak
Bin beter unutmaya alışmak.

Evet,
Herşeye rağmen unutursun güzelim
Nasıl sevdiysen daha önceleri
Bu kalp senin, sevgiyle büyüttüğün
Bir gün, bir ay, bir yıl
Mutlaka unutulur...

Unutmak,
Yeniden başlamak için şart
İnsan unutan demekmiş
Değilse onca keder hüzün
Dağ gibi birikir
Unutmak gibisi yoktur.

Unutmayacağın bir sevgi
Seni senden daha çok seven
Bir Rabbin olduğu.
Gerisi yüreğinde bir küçük yara
Fazla durma düşünme
Sev seni seveni
Unut sevip de gelmeyeni.

(Mart 2011 İstanbul)