düşüncelerimin ilklerinden korku süzülüyor
en acınacak bakışları ile
gelen alır eline keder defterini
hem kendini yazar hem de beni
saklım göğe merdiven dayamış
bulutlarımın yağmur ötesi aşklara dokunuşu
ne haddine ki

hayalleri çok güzel yazar kalemin sıska dokunuşunda
oldubittiye geldi her şey
baharın tebessümün de yol verdim
son cümlelerime
bir küçük şişede bekleşir aşkıma mektubum
sahilin tenine dokunması an meselesi
beklenen elbet bir gün gelir

bazen şaşarım bu halime
zerrenin fısıltısında çığlığım duyulmazken
hüküm sürerim ayın şavkında
ayılıp bayılansa mazim
ben bende neyi unuttum ki bu kadar peşindeyim
diyecek cesaretti bulamıyorum kendimde

un ufak oluyor özlemelerim
soyut resimler çiziyorum gönül haneme
içersi zehir zemberek yüreğimin
kaç depremler yaşadı kaçında kayıp diye arandım
bende bilmiyorum ki

bir çığlık kopar ciğerimin orta yerinde
iki tutam saç teli dolanmış parmak aralarıma
hırçınlığın tarihçesi dökülür dudak kıvrımlarımda
yıkılır köprüler deryaların belinde
mağduriyettim öte yana geçememekte yatar
sadece bu
bizi bizden önce terk eden yananımız
Ey be aşk.............................
TABLO HER ZAMAN OLDUĞU GİBİ ŞAİR RESSAM NURİ CAN...........EMEĞİNE SAGLIK