şiir mi;
dizimi,bir bardak demli çay bitimi
nasıl ki,beklerse kaybeder deminden
bardak sonu hamura
başkaları su döker kendiliğinden...


al sana kopya;
okyanusların bendini
döndür lût çukuruna
sibirya ormanlarından
çit’ler yap oluğuna
başla,deryalara atılmış duyguların
hasadına...


gelince çayın yarıya
lokman’nın köprüden düşürdüğü
hayat otuna
sakın inanma
bulanık akar yörep’ten gelen çaylar
hemen atlama...


kaldıysa değirmen kokusu genzinde
baş gözelerden gelir döngüsü
yad ellerde gezinme...


kızıl akmış bir kere ırmak
gelin alaylarına dadanarak
kaç deve dengi taşısan da suyuna
başka boya
yeter mi,diğer renge boyamak...


üstüne koyma çayın,hile yaparak ilave
bozulur mayası
bırak soğusun son yudumun
olursun;
görücü maskarası...




............................................................Kasım