.. ÇEÇEN
Ne işitti dünya,ne de dinledi;
Sağır duvarlardan geri döndü sesleri;
Ne imdat eden, ne yüreği sızlayan,
Yok oluşa sürüklendi ,
Bir milletin kaderi…
Feryatların, figanların,
Suya yazıldı heceleri….

Geceleri!..Ahh geceleri!..
Ne kadar soğuk Allah ım!
Bu kış eksi on ,yirmi
Bilmem kaç derece;
Isınabilme ihtimalleri yok
Gündüzlerce…Gecelerce…
Ne sıcak bir soba,ne sıcak bir aş;
Nerede evlat eş,
Ana, baba, bacı, kardeş..
Toplar,bombalar altında
Geçti ömürler…
Kaç nesildir böyle,
Başka ne gün gördüler…
Bir vatan uğruna ,
Toprağa ne canlar verdiler

Buz tutmuş toprağa yapıştı bedenleri…
Düşürmediler dillerinden Allahuekber i..
Sağ kalanlar, serip parkalarını karlar üstüne;
Allah ın huzuruna durdular,
Kimbilir kaçı,ya secdede ya duada vuruldular…

Lanetli bir urba gibi, Şamil sıyırdı bedenini..
Yakaladı sonsuz şefkatin,huzurun ellerini…
Gök pırıl pırıl,güneş parlıyordu;
Her taraf çiçekti,böcekti…
Önce çocuklarını gördü;
İkiside neşeyle oynuyordu…
İşte eşi,anası,babası, bacısı….
Sağdılar,sağlıklıydılar…
Dindi kalbinin ağrısı…
Güneş vardı her şeyden önemlisi;
İliklerine işledi,kanı ısındı;
Sıcaktı,sıcacıktı…
Artık üşümek yoktu…
Artık çocuklar üşüyormu diye,
Düşünmek yoktu……

O salınırken gül bahçelerinde,
Binlerce kudurmuş it ordusu,
O nun etinin peşinde…
Söktüler derilerini buz tutmuş çamurdan çabucak,
İplerle tanklara bağladılar yarı çıplak,
Sürüklediler dünyanın gözü önünde;
Zafer sanıp avuttular pis ruhlarını kendilerince…
Dünya seyretti,
Kahrımızdan ölmedik
Bizde seyrettik sadece!..
Allah ım alnımız secdeye
Boşunamı değiyor ne!....

Mezenef