Hayatımın yasaklarının içinde en masum olanıydı sevgim!
Benim yasağım toplumsal normlardan gelmiyordu.
Kendim yazıp kendim koymuştum.
Hani bir şiir, bir öykü, bir masal yazarsın,
İşte onun gibi yaratarak yazmıştım yasaklarımı.
Sana bu sevda yasak demiştim;
Sevmek, dokunmak, hissetmek yasak,
Yüreğimi bu sevdaya karşı boğmak,
Tüm duygularımı bir kasırganın ortasında yakmak,
Sadece acı çekmek istiyordum.
Hiçbiri olmadı, kaçamadım, düşün ölemedim bile.
Kendimi yasak olan sevda ateşinin ortasında
Daha fazla yanmak için odun atarken buldum.
Bütün duygularım bu yasak sevdanın esiri oldu.
Ben yüreğimi boğmak isterken
O, benden önce beni bulup boğmuştu.
Şimdi yıkılan hayallerim ve ben
Sessiz ve sensiz bir köşede öylece, işte öylece,
Nöbetteyiz yasakların sinesinde,
Anladım ki bütün yasaklarım değil
Bana sadece “sen” yasak.
Sen, yine sen, yine sen
Dört bir yanımda sen olsan bile,
Bu sevda ateşinin ortasında,
Seni sensiz yaşamak bile bana yasak…