Bir bakmışsın ki ağaca
Kurumuş dalları özünden
Halbuki hep ellerinle sulardın sen,
Korurdun çocuğun gibi beslerdin.
İşte eserin yapraksız bir ağaç
Meyve verecek diye sevinirken,
İçten içe ama aniden solmuş.
Boşuna artık çabalamak boşuna
Çünkü can yok, kuru bir beden
İçine bak göreceksin;
Hadi gör kanını öfkesini onun
Durma kaç, ağaç değil o artık
Düş görmüş bir canavar,
Hatalısın sen onun suya değil
Sana, bir tek sana ihtiyacı var.