Kadın yıllarca bekledi,
İçindeki kahramınını sabırla.
İnancı vardı bir yerde diğer yarısının olduğuna.
Çocukken hayal kurardı,
Yüzü hep belirsizdi aşkın...
Genç kız oldu, hayalleri güçlendi
Geçen zamana inat, inancıda...
Yıllar geçti yaş kemale erdi,
Hayallerinin kahramanı gelmemişti...
Ama öyle kalpten inanıyorduki
Onu, kalbinin tek sahibini bulacağına,
Ve birgün onun kollarında yaşlanacağına...
Hayat ona kötü süprizler hazırlamışken,
Tam heşeyden vazgecmişken,
Yılgın bitkin küskün haldeyken...
Bir mucize oldu.
Karşında sevdiğini buldu.
İlk defa aşkın yüzünü gördü,
Gölgeler dağılmıştı...
Onu, gördüğü konuştuğu ilk anda
Canının diğer parçası olduğunu anladı...
Öyle özlem doluyduki kadın,
Ona söylenmiş söylenmemiş ,
Tüm aşk dolu kelimelerini söyledi...
Günlerce gecelerce onu nasıl sevdigini anlattı...
Nasıl anlatmasın ki hep bu anı beklememişmiydi?
Sevgisini bıkmadan anlattı...
Ama sevdigini bıktırdığını cok gec anladı.
Size bir sır vereyimmi sevgili dostlar...
Sevgiden bıkılırmı diyene inanmayın
Öyle bıkılıyormuski...
Senden gidecek kadar...
Giderken canından can kopuyormus
Aşk acısı diyorlar bunun adına
Bense kıyametim diyorum...
Dirilecegim güne kadar
Seni cok seviyorum...

mucizemsin