O doğduğunda bile adam gibi adamdı
Herkes karşısında çekinir,
Gözlerinden korkarlardı
Çünki çok sert bakardı
Kocaman yüreği olan kocaman bir adamdı...
....
Çocukken arkadaşları
Tel arabalarını çevirirken
Kimisi misketlerini yuvarlarken
Bazısı top peşinde koşarken
Onun minik elleri nasırlıydı
Dizleri yaralıydı
Dedim ya o cocukken bile
Kocaman yürekli kocaman bir adamdı
...
Kimsenin omuzunu ıslatmadı
Gözyaşlarını hep içine akıttı
Sert görünümlü maskesini takardı
Kimse gözlerine derin derin bakamazdı
Kale gibiydi yüreği aşılmazdı
O kocaman yürekli koca adamdı
...
Kanı deliydi durmadan akardı
Kavgası kendinleydi kimseyi suçlamazdı
Hayat denen yükünü
Tek başına taşıdı
Gençken bile
O kocaman yürekli koca adamdı
...
Kimseler bilmezdi içindeki fırtınaları
Kimse feth edemedi yüreğindeki cenneti
Karşı durdu haksızlıklara ömrünce
Varsın taş desinler umrunda olmadı
O bildiğinden şaşmadı
Büyüdü büyüdü büyüdü
Kocaman yürekli koca adam
...
Şimdi ellerinde hala
Sattiği elma şekerlerinin tadı
Yüreğinde çocukluğunun hayali
Cesaret ettim
Gözlerine daldım
Gördüğüm inanılmazdı
Tapılırcasına sevgiyi hakeden
Koca yürekli koca adam...
...
Kalbi yumuşacıktı
Sevgisi sıcacıktı
Kendi gibi kocamandı masumluğu
O dünyada gördüğüm
En dürüst en cesur en inatçı
Kocaman yürekli koca adamımdı...
Varlığın için sağol...

mucizemsin
17/03/2012 03:30

Mucizemsin