KIR ÇİÇEĞİM


Hani dün ağlıyordun ya o ağacın altında,
Gözyaşların akıyordu yanaklarından
Süzülüp çenen altında,
Durup silmek istemiştim gözlerindeki yaşı da,
Dokunma, der gibi bakmıştın da bana,
Geçip gitmiştim.
İçimde hüzün hıçkırıkları dolu dolu,
Üç adım sonra durmuştu ayaklarım,
Beton dubalara sarılı gibi,
Ayrılamamıştım başucundan.

Hani sessizce ağlarken sen,
Diz çöküp yalvarmıştım ağlama diye sen,
Gene geçtim o ağacın yanından,
Görünmeden sana.
Saçlarının gölgesinden,
Çaktırmadan baktım göz ucuyla,
Ağlamıyordun bu gün,
Gözlerinde bahar sıcaklığı,
Dudaklarında sevda gülücüğü vardı.

Koşar gibiydin, küçük bir çocuk gibi
Kır çiçekleri arasında,
Her ne kadar o ağacın altında,
Sessizce otursan da,
Kaçmasın diye neşen,
Seslenmeden yürüyüp geçtim.
Seni baş başa bırakıp mutlu duygularla,
İçimde senden yana bir sevinç,
Yürüdüm ağır adımlarla sen dalgın
Ama mutlu düşlerde iken o ağacın altında

Candan kutluyorum okadar güzel yazmışsınki okurken insanı hayallere daldıran güzel anlamlı bir şiir yüreğine kalemine sağlık hocam...