Ve biliyor Süleyman sabahları güneşten
Çok daha önceleri güne doğacağını
Umutsuz her bir günün yürekte ki ateşten
Çok daha fazla yakıp suyun boğacağını

Süleyman bir sığırtmaç ilkokul diplomalı
Elli altmış baş sığır her gün ona zimmetli
Demiryolu boyunca sığırlar otlamalı
Çobanlık, hem sıkıcı bir o kadar zahmetli

Hayal dünyalarında dolaşır akşama dek
Ekranlarda gördüğü şehirlerde yaşıyor
Hayat tüm gerçeğiyle başa düşer küttedek
Umudun bittiğini görünce de şaşıyor

Ve bir senaryo yazdı Süleyman kafasında
Hayat oyunsa eğer oynayacak bu rolü
Birazcık akıl varsa eğer kafatasında
Bütün engele rağmen yürüyecek bu yolu

Kara tünele doğru yavaşlayınca tren
Umut bulutlarının şimşekleri çakıyor
Bu tren değil midir çobana umut veren
Hayalindeki şehir Süleyman’ı çekiyor

Kara ağızlı tünel her şeyi bitirecek
İçinden efil efil şehrin nefesi gelir
Bir tren Süleyman’ı hayale götürecek
Her Cuma namaz vakti tren sesiyle gelir

Ve tünelin ucunda belirirken aydınlık
Yepyeni bir renk geldi köyün nehirlerine
Biliyor ki Süleyman hayatta her şey anlık
Yolculuk başlamıştır hayal şehirlerine

11.03.2011/ Samsun

İbrahim COŞAR