Çok kere dışlarken insan insanı,
İblisler, şeytanlar, cinler iç içe.
Kurtların önüne attık vicdanı,
Fitne yarışında timler iç içe.

Mikroplar mikrobu mikropla sardı,
En yaman boksörün bozuldu gardı,
Evvel beyinlerde kırk tilki vardı,
Şimdi; onlar, yüzler, binler iç içe.

Vefa gösterip de uymadık ahde,
Manayı maksatlı çürüttü madde,
Sevgiler yüzeysel, saygılar sahte,
Kıskançlar, nefretler, kinler iç içe.

Baş olma uğruna ayağa inat,
Güçlüler güçsüze, germez kol kanat,
Ebedi sürmezken devri saltanat,
Pek yaman hinoğlu hinler iç içe.
---------------------------

Münevver aydınlar bölüne dursun,
Duyarlı insanlar inler iç içe.
Revamı ki; kardeş kardeşi vursun?
Benli toprağında sinler iç içe.

Ortak bir çağrı var, sessiz lisanda,
Duyana keremle, lütfü ihsanda,
Kendini kendi’siz bilen insanda,
Gönülü süsleyen simler iç içe.

Aklı işleyene, beyni duruya,
Mutlaka cevap var, her bir soruya,
Belki yüz vermezde tuzu kuruya,
Ariflere göre imler iç içe.

O yöreyi bağlar gelenek töre,
Sesler ayrı, renkler; bir olur köre,
Herkesin inancı kendine göre,
İmanı kaviye dinler iç içe,

Hakikat babında eğlenmez yalan,
Şaşmadan kusursuz işler her plan,
Aslında akraba evrende olan,
Bireyler, nesneler, cimler iç içe,

Öz be öz kardeştir, neşeyle çile,
Her gece gündüze, diken de güle,
Kıyamı, rükûu, görmesek bile,
Varlık âleminde mimler iç içe.

Bir lügat bulsam da yoklara, vara,
Soru yağmurları açıyor yara,
Yaralım cevabı kendinde ara,
Kimler dışarıda, kimler iç içe?

13.03.2011…Mustafa YARALI