Kötü malı öven, kurnaz esnafın,
Zehirli bal akar dudaklarından.
Kanını emerken garibin safın,
Şeytan da kaçamaz tuzaklarından.

Olmayan renklere nice renk katar,
Anasını boyar, babaya satar,
Borcunu ödemez üstüne yatar,
Ayırmaz iriyi ufaklarından.

Kırk kişi avlayıp, istife koyar,
Bıçkın sözleriyle burgusuz oyar,
Kemiğine kadar bıçaksız soyar,
Urgansız asarak bacaklarından.

Tuttuğu maşaya verince ayar,
Eline düşenin hayatı kayar,
Bir tuğla kopartsa, onu kar sayar,
Fakir fukaranın ocaklarından.

Art ardına sıralayıp yalanı,
Kıvırmakta bine katlar yılanı,
Kurbanına göre yapar planı,
Silahlar eksilmez kucaklarından.

Kendi aslan olur, ite hor bakar,
Tepeden tırnağa tam pislik akar,
Zengin olanlara ne yağlar yakar,
Demiri eritir sıcaklarından,

Siyasette böyle tezgâhtar dolu,
Kıskacı akreptir, ahtapot kolu,
Yaralım anla da bu iğrenç yolu,
Her zaman uzak dur uzaklarından.

12.03.2011…Mustafa YARALI