Bendeki ben! Hani ben; senin, bir tek ar’ındım!
Nefsinde ben, der misin? “Benliğimden arındım.”


Kimlik mi önde gelir? Benlik mi genel gider?
Bak akıl defterine! Sor! Muhâkemen ne der?
“Ne desem bilmem!” deme. Kılıf mı; talih, kader!?
Gönül gözelerimde, heder üstüne heder.


Kim çalıyor yuvadan sevincimi, söyle kim?
Canevime hükmeden kara cübbeli, ha/kim?
Hani sendin yöneten, hani sen/din müstakim!
İnsanlık kalmamış ki, yadigârın ne eder!


‘izmlerin ışığında, şaşıyorsun. Hâlen de;
Nesrinden harf alınmaz; yazın, senin sayende!
Ah be! Kâh/be dünya! Git; var git işine. Sende
Ar, vicdân: keyfekeder; bende ise: gam, keder.


Köklerini kopartıp, toprağa yad bir hayat!
Demezler mi; “Ey züppe! Var, bildiğin dilde yat!”
Gelip, kılıksız sözde; ajitasyon bir feryat!
Etme, sözün seveyim; rüşdünü kastına der!


Bir suçlu arıyorsan, gözgünde! Sıkıysa vur!
Yak Hakk’ın potasında, sonra semâya savur.


28.08.2010 04.02 - 13.44

Salih ERDEM / AYDIN

Meraklısına not:
Züppe: 1. Giyinişte, söz söyleyişte, dilde, düşünüşte toplumun gülünç ve aykırı saydığı yapmacıklıklara ve aşırılıklara kaçan: 2. Seçkin görünmek için, bazı çevrelerdeki düşünceleri benimseyen, hayranlık duyan ve onlar gibi davranmaya özenen, snop:

Yazın: Edebiyat

Müstakim: 1. Doğru, doğruluktan şaşmayan. 2. matematik Doğrulu.

Ajitasyon: 1.Körükleme 2. (mecaz) Duygu sömürüsü yapma 3.(Mecaz) İnsanın zihninde ve duygu dünyasında sarsıntı yaratma. 4.(tıp) Çırpıntı. 5.(Ruh Bilimi) Kişinin ruhsal gerginliğini dışa vurması sonucu oluşan etrafına karşı saldırganlık durumu.

Gözgü: Ayna