Çek piştolu efem piştol patlasın!
At naranı efem, dağlar çatlasın.
Sür atını yiğit yardan atlasın,
Diz vurarak oyna, inlesin yerler!

Fakir dostu efem, dağların yuva;
El açıp ederler yiğide dua!
Koynunda yaşarsın, meskenin doğa
Diz vurarak oyna dinlesin yerler!

Savrulur atının, yelesi yelden;
Ayırır dostunu, kayırır elden!
Dostunu hoş tutar nazlı al gülden,
Diz vurarak oyna çınlasın yerler!

Elinde piştolun ayakta potur;
Halkın gönlündesin hep orda otur.
Gittiğin yerlere yiğitlik götür!
Diz vurarak oyna tınlasın yerler.

Sözün geçer bütün yüce dağlarda,
Yemişler senindir zümrüt bağlarda!
Değişmez yaşamın yeni çağlarda.
Diz vurarak oyna oynasın yerler!

Efemin talihi dağlarda açar!
Nalının sesinden kötüler kaçar,
Zenginden alarak fakire saçar!
Diz vurarak oyna anlasın yerler.

İstesen altından yapan nalını;
Anlarsın fakirin garip halini!
Arı senin için yapar balını.
Diz vurarak oyna kaynasın yerler!

Kuşlarla yarışır demir kır atın;
Attığını vurmak senin sanatın!
Senin sana gelir daim beratın,
Diz vurarak oyna sallansın yerler!

Süleyman Üstün