5
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1897
Okunma
bak bakalım gözlerimin içine kör kalmış karanlığın içinde
görebilecek misin umutsuzluğa kurban giden en güzel sabahımı
görebilecek misin üç harfte sıkışıp kalan en büyük kavgamı
bak bakalım görebilecek misin bu kez, bakışlarında büyüyen kızı...
bakışlarında büyürken kayıp şehrinde yaralandı kaç kere
tanımayabilirsin o yüzden yadırgayabilirsin ama senin eserin bil ki
şaşırmıyorum artık kalbime ve hiç kızmıyorum sana ve asla, inan ki
bir şiir işte, bir öykü belki, bir roman, bir yol ama hep önü engelli
işte böyle birşeydi neticede senden bana gelen ne olduğu artık önemsiz
yüzünü yüzüme çizdiğim ilk günden belliydi bu suyun içilmez olduğu,
adını kalbime yazdığım ilk harften belliydi bu güneşin sabahı unuttuğu,
hayatını hayatıma çağırdığım tek sesten belliydi bu filmin gerçek olduğu,
gerçek, acı; gerçek, imkansız; gerçek, yazık; gerçek, hala burda ama
yaralı şehir, yorgun savaşçı, kayıp zaman, yarınsız sabah...
ne dersen de karanlığın içinde büyüttüğün bu kalp için
adını kalbime yazdığım ilk harften sabahı unuttuğu bu güneşin
bak bakalım şimdi gözlerimin içine bıraktığın filmin her karesinde
görebilecek misin umutsuzluğa yenik düşen en yabancı parçamı
göremezsin artık görmeye adasan da, bugün başka denilen bakışlarını
ve söylemeye gerek yok o yüzden söz müziği aşkıma ait
imkansız adlı o malum şarkıyı ve yüreğine gömülü iki eksik yarayı...
penceremin önünde büyütüyor gözlerim o günden kalan yalnızlığımı
öyle büyüdü ki, yabancı değil benden biri oldu bugün ve ona sor şimdi adımı...
5.0
100% (1)
Cevap Yaz