Şu yalan dünyada unut hasedi,
Allah verir insanlara muradı,
Fanidir dünyanın unutma adı,
Anlayıpta bunu bilse kör cahil.

Aç gözünü girme şeytan koluna,
Dar gözle bakarsın Hakk’ın kuluna,
Güler kendi acınacak haline,
Anlasa imana gelse kör cahil.

Kör cahiller ölmez dünyada kalır,
Bir kör cahil gider bin tane gelir,
Bu nasihat sana dinle ne olur,
Tükenmez dünyada ölse kör cahil.

Dünyada, yaşamda günü birliği,
Akla hased sokar bozar dilliği,
Çıkarcıdır hep üstünde şerliği,
İnanmam Allaha, kulsa kör cahil.

Güvenme varlığa, güvenme vara,
Cahil aklı hep der, ben düşmem dara,
Ağlamak yerine güler zarara,
Yitirmiş benliği, bilse kör cahil.

Ağır olur, kör cahilin naaşı,
Ona helallıktır musalla taşı,
Fetva verip çok bilirdi bu işi,
Ölümede çare olsa kör cahil.

Çok bilmiş değilim ama yazarım,
Veysel der ki; Ben bu işe kızarım,
Anlamaz kör cahil nedirki zorun,
Bu sözden nasihat alsa kör cahil.