Bir kader daha kaçıncı yazılardan kaçacak
O çocuklar da bir hikaye anlatacak

Hınzırca şımarık ve oyuncakları daha büyük
Bir elmas taşır ağzında annesi babası heyecanlı
Ellerini sürer bir çiçeğe , güzel kokusu

Diğeri ise yorgun ‘’açlıktan’’
Annesi düşünür ne vermeli tok tutacak
Bir ekmeğimiz var bir tas çorba ve soğuk
Babası nasıl da intihara içli ve omuzlarından çivili
Sarıyor bedenleri bir zehir ve zakkum fotoğrafları

Ne kadar anlaşıldı bildiğimiz gerçekler?
Ne kadar saklandı gördüğümüz sahneler
Yazıldı bir tuğla kiremit üstüne
Haykırıldı içlerce ama kimse duymaz
Hiç duymak istemez, çünkü gücenir bilirim
Çocuklarında ayaklarında prangalar gizli
Okumak yok. Çocukça meşakatli
Mendil olacaksınız der büyük
Sözler dinlenecek
Çıplak ayaklı bir yanık
Adımlarıyla ölecek

Ayaklı ayaksız çıplak ve mor
Soğuktan mı dayaktan mı
Kim bilebilir ki ?

Elmas ağızlı çocuk
bir yandan züpe olma yolunda
Elinde sigara belinde tabanca
Yeni öğrendiği bir kelime
Hangi ‘’marka’’

Ölüm de farklıdır aslında
Parasız yatılıdır gözsüz ve dulda
Diğeri şişkin göbekli
Sırtında pak ve beyaz ceket
Pantolonu fiyaka

Ağlayarak gelir yanık çocuk
Normaldir özenmek onun yaşında
Onlarda gülmeli ama
Onlarda gülmeli bu hayatta
Onlarda aslında…

‘’Mor kaderli çocuklar
saklamışlar kalplerinde
büyüdüklerinde açığa
yüzlerine vuracaklar …’’


MAİ