Çok şey yazmak isteyip de hiç kalem oynatamadığın oldu mu?
Oldu mu herşeyleri bilirken, hiç birşeyi bilmediğini hissettiğin,
Ve de boş boş baktığın öylece, duvar saatinin yelkovanına?
Tozunu kolunla silip, baktığında aynaya kendini göremediğin,
Pencerenin kenarından bakıp da sokaklara kimseleri beklemediğin,
Saçını sakalını kesmeye erindiğin, berduşlar gibi gezdiğin oldu mu?
Birisini düşünmeyi, sevmeyi, özlemeyi özledin mi hiç sen?
Sen hiç duygularının olmadığının farkına vardın mı?
Yemeden içmeden kesildin mi?
En sevdiğin yemek neydi unuttun mu?
Sahi gerçekten unuttuğun oldu mu canından çok sevdiğini?
Adını hatırlamaya çalışırken, neydi ya diye düşünürken, hiç sızdın mı?
Sabah kalkınca su niyetine bir şişe köpek öldüreni kafana diktin mi?
Herkesler uyanıkken uyuduğun, herkesler uyurken uyanık olduğun,
Ve de gecenin en körkütüğünde yıkık viranelerde,
Issız sokakların en ıssızında bitlenmiş uyuz köpeklere yarenlik yaptığın oldu mu?
Oldu mu hiç tanımadığın bir ölünün mezar başında ağladığın,
Bir iki dakika sonra neden ağlıyorum ben diye kendine sorduğun,
Sonra da aman boşver deyip, oracık da kıvrılıp uyuduğun?
Cidden hiç delilerle iki lafın belini kırdın mı?
Kırdın mı hiç tanımadığın birsinin kafasını, bir dal sigara istediğinde vermeyince?
Gökteki yıldızlara hiç taş fırlattın mı?
Kayan bir yıldıza şahit olduğunda, dileyecek bir dileğinin kalmadığını farkettin mi?
Farkettin mi kalmadığını kimselerin yanında?
Herkeslerin senin bu serseri haline binbir neden uydurduğunu,
Kendi kulaklarınla en yakınlarından bile duydun mu?
Gereksiz yere gülmeye ihtiyacın oldu mu hiç çocuklar gibi?
Çocuklar gibi yürürken sokakta kaldırım taşlarını tek tek saydın mı?
Tek tek baktın mı yoldan geçen arabalara?
Sokak kedilerini kıskanıp da bir tekmeyle çöp tenekerini devirdin mi?
Sahi sen hiç devirdin mi delikanlı ömrünün en baharını bir çöp tenekesi gibi?
Yuvarlandı mı eski bir mahalle arasında?
İn cin top oynarken, takır tukur ederekten sessizliğini bozdu mu sokakların?