Nihayet poyraz kesti, hava kaldı,
Güneş ensemde ılık ılık,
Deniz çarşaf, gümüşi bir renk aldı.
Tam sevdalık...
Sandallarda, atan çok, tutan yok.
Gezintide balık...

Su çoktan yürüdü bitkiye,
Ağaçlar tomurcukta, patladı patlayacak.
Kovanlar dizi dizi
Arılar, çiçeklere pusuda,
Sen yoksun...

Yokuş aşağı koşma dedim,
Dinlemedi koştu...
Tutamadım, tökezledi düştü,
Elinde bir çiçek,
Annesine verecek,
Kalktı, ağlamadı, verdi, sevindirdi, aferim...

Zeytinlik içinde, gecikmiş bir sürü köpek,
Toplanmış öbek, öbek
Hav da hav!
Ötesinde çekiç sesleri.
Çata çat!
Sessizliğime inat...

Limon sarısı, evlerinin boyası,
Nasır tutmuş ellerinin ayası,
Sanki biraz bozuk sütü, mayası,
Dilimden gelse,
İçimden gelmez adamdan sayası,
Ayağı merdivenden kayası...

Martılar adaya dönüşe geçti,
Hava sevdalık...
Sandallar toplandı, iş tamam...
Yandı akşama mangalda balık...

Izgara pırıl pırıl parladı,
Duman dik çıktı, hava kalık.
Ateş harladı,
Roka, akkız, peynir tamam,
Bir senden yok salık...
Rakım sıfır, ufak efe’m,
İşte Ayvalık...




Akkız: Şevket-i bostan