Hilalin Arka Yüzü

Sonsuzluk özlemiyle, yandı, tutuştu ruhum.
Sonuçta fani olan bu diyarda bir kulum.

Bilmeden hayat beni bulmuşsa bu dünyada,
Tekrar yeniden hayat bulmaz mı beni daha?

Her zerrede bin mekan, tıkır, tıkır işliyor.
Bu mekanı işleten elbet her şey biliyor.

Bir yaprak kurur iken, bin tohum filizlenir.
Bir yıldız kayar iken, bin ışık seli gelir.

Vuslatı ayrı alem, sevinci ayrı sevinç.
Ne sermayen tükenir, ne de zarardasın hiç..

Kamaştırır gözleri, hurilerin bakışı.
Ne muhteşem duygudur, Rabbin seni anışı.

Hiçbir şeye benzemez cehennemin azabı,
Hakir ve hor görülür birçok dünya belamı.

Her an yol ilerliyor, getri dönülmez arka.
Bir haber yaşıyorum, belki bu son hatıra.

Yaprakların içinde bir karınca oynuyor.
Yukarı baktığında sanki sema ağlıyor.

Kaldıralım örtüyü görünsün bize alem.
Yalvaralım Mevla’ya bize vermesin elem.