İbrahim’i Hayat

İbrahim içimizdeki putları kır!
Sen putları kırdıkça; nemrutlar uyanacak biliyorum.
Sonu ateşe atılmak pahasına da olsa kır.
Ateşe atıldıkça biz,
Gül bahçeleri çoğalacak, biliyorum…

Beraberce yürüyelim sahraları,
Firavunun karşısına çıkalım.
Kardeş olalım tüm dünya coğrafyasıyla..
Kardeşlerimizin haklarını savunalım.
Hakça; adilane…
O zaman tüm firavunlar dize gelecek.
Biliyorum…

Soframıza tüm dünyayı davet edelim, sonra;
Korkmayalım, paylaştıkça çoğalan ekmeğimizin kalmamasından.
Melekler dahi doyar, bereketiyle,
Biliyorum…

İbrahim yüreğimizdeki putları kır.
Haydi beyti tavaf edelim.
İsmail’ce serpilsin kumlar yüzümüze…
Biz su ararken sefa tepesinde yanan yüreğimize.
Zemzemler fışkıracak o an gönlümüzde,
Biliyorum…

İbrahim orucu tutalım çağın geleneğine,
Hacer’ler gelirken peşimizden.
Gösterelim o vakit iftar vaktini;
Sonumuz gül bahçesi olacak o zaman,
Biliyorum…