0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1102
Okunma

Kızıl akşamda Cihan düşer işte haraba
Nalân eden şiirim yalan oldu seraba
Ufkumun gözbebeği fırladıkça yerinden
Eyvah! İdi sermayem sarsıyordu derinden
Emellerim kaydıkça ayağımın altından
Hülyalarım mancınık kovuyordu katından
Eteğini topladı kandili yok mehtabın
Def ettiği andır yürüdüğüm türabın
Yıkıldı yıkılacak nedametim çaresiz
Nihayetin mührüdür çırıl çıplak haresiz
Tükenmede nefesler çekilmededir zaman
Urganı boynumuzda kaleme kırık ‘Aman! ’
Veysel Koşar