ezik yazım işçilği bana düştü bu şehirde
kara kara karalarım
kara kalemle
ne yaşamın farkındayım
ne hissederim an’ı
bir şölende görmüştüm sadece
duvaklı cananı...

dürtülerim sanmayın kalem ezgilerimi
düşlemeden
düşünmeden
düz yazıyorum öylece
ulaşmak isterken bazıları bezgilerime
şiir olsun diye
beleşine sunuluyor,her dem defterime...

nice şahların eder babalarının
öykülerindeyken
nefes aldığım mekân
ve sefilliğim
zaten ulu bir dağ dibinde
benim köyüm...

her gün çerçiliğe soyunur
umutlarım
belki birinde kalmıştır diye kokun
sayfiye yerlerinden
çerler çöpler toplarım...

direkt dokunurum emeğe
aracım yoktur kârımda
ondandır
sayılmam adama
yüreğe ferman geçmez ya hani
genede yazarım seni her gün
cana
liste başı sevdalarıma....





................................................................Kasım