Anam Çığlığı

Eklene eklene büyüttüğün şiirsel duruşlu
Ceylan gözlü, mavi bereli dağ savaşçısı oğluna
Yanak okşayan, tadına bakılmamış duygu gönderdin
Su teni yüzünle yüreğini serdin, göz nuru döktüğün
Hüzün kokan yola; ne zaman çatışma haberi duysan! ..
Düşlerin kırılır, günün kanar, kopardın.

Cam kırığı gibi keskin bölücünün dişi! .. Sinsi
Karanlığın şafağa göz kırptığı, amansız bozgun yel! ! ..
Ateşlendi ölümü kuşanan silahlar, yırtıldı gece..!
Canhıraş ‘anam’ çığlığı saçıldı salkım saçak
Sığmadı dağlara, devrile devrile yankılandı
Sustu pustu yamaçlar; çiğ gibi düştü..!
Semanın katlarını açtı ruhun kanat sesleri.

Ölümün emrini yüzüne okudu aytulgalı yüzbaşı
Ihlara vadisi gözler siğim siğim, şaha kalktı
Duygular, yana yakıla tutuldu ılgım yürek
Göğe mızrak gibi saplanan minarelerde
Dalgalanırken sela sesi, tabutun geldi
Kartal gibi havalanarak gittiğin yoldan..!

Sen ağlama, ahlat yüzü güzlenen gökkubbenin anası
Yağmura çağrılısın, cennete düştü iki gözün…

Düş serpin, barış güvercinleri uçsun, hayat öpsün
Göz pınarları ığıldayan ana / dolu – mu.

Ali Akdemir
Kayseri
26. 02. 007