Çok insan var
Dolu yollarda
Bir o kadar
Yürekleri yollar dolu…




Birinin az önce elleri ceplerinde yürüdüğü yerde
Bir başkası saatine bakar;
Omzuna çantasını takar bir başkası
Ya da
Paltosunun yakasını ilikler diğeri
Sabah vakti, aynı yerde ne çok insanla başlar
Düşünceler görmeden birbirini;
Bir atılır adımlar…




Sevmek de bir kalplerde
İnsanlar kadar,
Biri öperken yanağından sevgilisini,
Biri koluna girer
Ya da izlerken yemek yapışını biri;
Üşüdüğünde hırkasını omzuna verirken
Sevmek bir.
Farklı seslerden olsa da
Aynı kelimelere
Kalpler aynı attıkça…




Kiminde
Sevdadır adı,
Dokunmadan hisseder gözüyle sarıldığını.
Dokunsa da hiç eli değmemiş gibidir…
Almışsa tadını
Yalnızca suyla oruç tutar gibi
Kanmamaya değdirir dilini…
Baktıkça gözlerine
Neden daha önce görmüş gibi gelmediğini bilemez.
Hep ilktir
Ve hiç bitmez…
İlk kez görür gibidir ördüğü evi
Vazosunda günler hep yeni bir çiçektir…






Sevda dendiğini duyduğundan beri
Bu gönül, yazgısına
Bu ben!
Sesimden
Ve alfabemin harflerinden özür diliyorum…




Belki aynı yerdeyim diğer insanlarla
Fakat
Susarak konuşmam gerekiyor
Gözlerimin dışında…




Tıpkı sabah olduğu gibi
Akşam da
Kiminin yorgun düşünceleri bakışlarında.
Çantasında iş önlüğü, ekmeği kiminin,
Evine rızkını ulaştırma gayreti
Kimi yürür bir kase çorbaya
Aynı yerde
Bir adımlarla…









25.02.2011