36
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1516
Okunma

Bir an da; bir göz ve bir söz çökertir kişiyi...
Karanlık zor günlerimin son demini de banarken
Çarpık bir gönülle yandım sen bana dikçe bakarken
Kapı eşiğinde kalıp ahu göze yakalandım
Taze bir gelin gibiydin süzülüşüne bağlandım
Şuh endamın cilvesinin sihrinde de yuvarlandım
Bir tek canken varlığınla canım içine can aldım
Yürekmi dayanır sana can için de can uyandı
Sol yan kaynadı içimde cehennem yandı dolandı
Çılgın bir istekle coştum sarılmaya ramak kaldım
Arlanıp da utanışta suçu hamasete saldım
Dur duraksız deli gönlüm çakıldı ortada kaldım
Yitik biçare bir canken canım içine can bandım
Kötü bir kıraç topraktım gül yüzle bereket buldum
Sesizlik çöktü yüreğe içe kapanıp boğuldum
Yarı yol da sel sefilce kalan biçarece şaştım
Nerde ne yapacağını bilmez de aşka bulaştım
Yarim koşup da gel bana kol hasret de kopar taştım
Esaretten sönük candım canından cana ulaştım
Hoyratça istemim azdı sensiz de ölmek mi halim
Canımın canı yüreğin dermanını bir sal zalim
Durmaz kalp seni çağırır gel bir yalvarırım canım
Cismin de bana ne lazım yüreğini kat cananım
Can benliğin lütfettiği bütünü ararım hanım
Köhne candım saflığında canın içinde can kanım
Sarsam da tümden kokunla terin de yıkanmak tarzım
Can deyişin isteminde hayatı bulur son farzım
Ne mübarek gönülsün ki Hakk’a yakın hep ararım
Sende ben yaradanımın feyzini arar sorarım
Salınıp da gel kıyılsın Hak yol da nikaha varım
İpsiz candım inancınla canıma da can sararım
(25.02.2011)AZAP...
5.0
100% (26)