Yolları çok severdim, aşka çıkardı sonu,
Gitmiş sevda durağı çekilmez oldu yollar.
Hüzün düşer yüzüme hasrete döner yönü,
Önce dümdüz giderken engelle doldu yollar.


Son durağa ermeye soluksuz yürüyorum,
Varacağım durakta aşkımı görüyorum,
İçimde bir ateş var, yandıkça eriyorum.
Bu perişan halime baktıkça güldü yollar.


Meltemlerin önünde yürürken yorulmadan,
Yüreğime dert çöktü vuslata varılmadan.
Yolun son durağında yârime sarılmadan,
Karanlık bir tünele habersiz daldı yollar.


Yönümü bulamadım kayboldum karanlıkta,
Sevdamı arıyorum vardığım viranlıkta.
Yıldızlar yol gösterdi, şimşekler bir anlık da,
Çakınca ip misali uzanıp kaldı yollar.


Sevdasıyla çıktığım yollarda güller vardı,
Hasret çektim çekeli her yeri diken sardı.
Yolun başında iken mevsimler ilkbahardı,
Her adımda hazanla sararıp soldu yollar.


Tek başıma yürüdüm, kendim verdim kararı,
Yalnızlık korkusunun gönlümeydi zararı.
Dinlemedim kimseyi umudumdu yararı,
İncitmeden taşırken halimi bildi yollar.


Yıllar geçti bu yolda hiç şikayet etmedim,
Yüreğim isyan etti geri geri gitmedim.
Sevdamı kutsal saydım, vefasızca satmadım.
Son durağı bulmadan suçlanıp kaldı yollar,
Umutlarım tükendi, ömrümü aldı yollar.


Yıldız