Hatırlar mısın bilmem bahçedeki o yeri?
Oyun oynarken yaptın gönlümdeki eseri,
Sabırla bekliyorum gittiğin günden beri,
Kaybolan umutları hâla bulamıyorum,
Hayat denen oyunda güçlü olamıyorum


Gözlerim gördüğü an sevdana bürünmüştü,
Umuda adım adım seninle yürünmüştü.
Gönlüm senle mutluydu sevginle arınmıştı.
Derdimin dermanısın haber salamıyorum
Yenildim bu oyunda, sana gelemiyorum


Gittim bahçemize ben dallara tek tek sordum,
Fidanlar büyümüştü çizdiğin resmi gördüm.
Adımızı yazmıştın kalbe elimi sürdüm,
Üstü tozla kaplanmış kıyıp silemiyorum,
Hasretimin okuyla kalbi delemiyorum.


Dilek ağacı vardı çaputu bağlamıştım,
Kavuşmayı dileyip yaramı dağlamıştım,
Olmayınca üzülüp yıllarca ağlamıştım,
Bahçe bile değişmiş orda kalamıyorum
Hasret yaktı gönlümü mutlu kılamıyorum


Ayrı düştü yolumuz kavuşmayı beklerken,
Seni getirsin diye günü güne eklerken,
Bahçedeki güllerde yâr kokusu koklarken,
Mutluluk oyununa sensiz dalamıyorum,
Sevmek neden suç oldu hâla bilemiyorum.


Çok bekledim ağladım aklım dedi ki yeter,
Gece gündüz yanarsan mezarında ot biter,
Bu öyle bir yangın ki, ölsen mezarın tüter,
Küstüm kör kaderime seni dilemiyorum,
Yüreğimi geri ver sensiz ölemiyorum.

Yıldız


TEŞEKKÜR EDERİM


Gönlümün kitabına yazdığın tüm satırlar,
Gecemi gündüzümü hayalle donatırlar.
Soruyorum kendime, sen de beni hatırlar,
Bulutlar kızarırken şarkımı söyler misin?

Mehmet NACAR


Şiirime ses olan Fikret CENGİZ beye çok teşekkür ederim.