1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1849
Okunma
Saki be!
Bana da ver,
Bir üzüm suyu.
Unutayım aşkın kapısından kovulduğumu.
Söküp atayım yerinden,
Dünyanın uydusunu.
Duymayayım, dünyanın homurtusunu.
Cesur olayım bir an,
Açayım kendimi bir başka sevgiliye.
Ya da korkak olup saklanayım,
Döneyim yaşadığım viraneye.
Söylesene be saki.
Bu söylediklerim olur mu sence.
Biter mi bir gün bu işkence
Gelmedi mi güzelliklerin vakti?
Üzüm suyu,
Musa’nın asası gibi,
Kurtarır mı beni boğulmaktan.
Çünkü ben bıktım.
Her gün bir kapıdan kovulmaktan.
Bu üzüm suyunu içeceğim.
Bu handa biraz durup,
Sonra geri döneceğim.
Ve artık,
Kimsenin kapısına bir daha gitmeyeceğim.
25.02.2011
Orhan OYANIK
ÇAN
5.0
100% (1)
Cevap Yaz