Nice canlar beslersin
Koynunda
Onlar yok olup gider
Yokluğunda
Su için dualar edersin
Toprak kuruduğunda
Girersin evlere
Bebek beşiğiyle
Beklersin kapı eşiğinde
Utangaç toprağın
Çıplaklığını örtersin
Yeşil örtünle
Sığınak oldun kimsesizlere
Canım orman
Sen ne fedakarsın
Çocuk yazmak ister
Kalem verirsin
Kağıt ister
Alır getirirsin
Düşmanın da çok
Biri kolunu kırar
Diğeri kanadını
Hiç görmedim ağladığını
Öldüğünde bile sırtında
Taşırsın düşmanını
Sana neler yazsam boş
Bir tek sen ayaktasın dimdik
Biz insanlar
Eli baltalılara söz geçiremedik
Onlara yenildik
Sensiz hayat sefillik
Hayat boş
Koş canım orman
Seni sevenlere koş
Senle yaşamak çok hoş

ORMANLAR GELECEĞİMİZ
GELECECĞİMİZ TEHDİT ETMEMELİYİZ

21.03.2010
Orhan OYANIK