Ömrümün en ıssız yerlerinde, tuhaflıklarımın izdüşümünde
hep bir kadına ait olmak ve hep bir kadına akmak arzusuyla...



/Ah!..
benim ateşe kelepçelenmiş ömrüm
her gelen usturasını biledi yüreğimde
en masum halleriyle.../

I

Yaşamaktan hep vazgeçtiğimiz yıllarda
içimize çektiğimiz alıngan ve ihanete dayanıksız şiirlerimiz
buruk sızısında hayatın hiç yeşermezdi düşlerimiz
insanın terketmeyi keşfetmediği zamanlarda
kabuklarından soyunurdu yaralar-
böyle kadınsız ve aşksız!..

II

’fastfood’ aşklarda, aslını arayan bir kadını sevmeli
Filistin’li bir çocuk gibi, uzun uzun gökyüzüne bakmalı
baktıkça çoğalmalı, şarkılara sığmayan hüzzam yalnızlığımız!..


hayatın biraz evvelinde ve aşkın sonrasızlığında
acılarını şiirleriyle avutan, bir kadın sevmeli
bir yanı ayrılık, bir yanı efkarlanmışken,
çaresiz susmalarda!..

/bir kadını uçurum gibi sevmeli, dehşete kapılıp saçlarından tutunmalı!../

çatlak bir hayattan sızmış bir kadın sevmeli
gözleri kıyametim, yüzü cehennemim olmalı
unutabilmenin mümkünsüzlüğüyle, yasak sevişmeli...
bazen ölüm kılığında gelmeli ve faili kadın bir cinayet olmalıyım
tenimde suçlu parmak izleri kalmalı...

III

’fastfood’ aşklarda, aslını arayan bir kadını sevmeli
Filistin’li bir çocuk gibi, uzun uzun gökyüzüne bakmalı
baktıkça çoğalmalı, şarkılara sığmayan hüzzam yalnızlığımız...



(Birdal ERDOĞMUŞ/İKİBİNON)