Kapkara bulutlar çöktü bir anda
Gitmiyor Afşin’de durdu baksana
Feryatlar bir yanda figan bir yanda
Acısı ağlattı yurdu baksana

Ajans alt yazıyla dikkati çekti
Ciğeri yananlar orada çöktü
Yarenler birleşti gözyaşı döktü
Dağ gibi devrilen yardı baksana

Görmedik duymadık bu nasıl iştir
Kazması küreği yanıda eştir
Bekledim çevremde deyin ki düştür
Üstüne yığılmış derdi baksana

Kaçan kurtulmuştu belki oradan
Gözleri parlıyor külden karadan
Dertsiz ne bilsin ki derten yaradan
Boğuyor topraklar kurdu baksana

Ekmek telaşıydı gitmişti işe
Gitme der anası yatmıştı düşe
Ölümdü çektiği kaygısız döşe
Kaderden haberi vardı baksana

Göçüğün ardından göçük beklerken
İşe gönderdiler işçi terklerken
Mazeretçi sebep bulup eklerken
Bu dünya suçluya dardı baksana

Ağızdan ağıza farklıydı rakam
İşçiydim bir olmaz şu iki yakam
İşti işte ekmek nasıl bırakam
Hayat denen yokuş zordu baksana

Ölen kurtulmuştu perişan kalan
Cesetler bulunmaz büyüyor alan
Yıldan bahsediyor son haber salan
Bizimki Alman’a sordu baksana

Gözlerde yaş durdu özler kanıyor
Analar ah eder yürek yanıyor
Kimi kader diyor kimi kınıyor
Seven mi döşünü kırdı baksana

Taştan çıkan ekmek düştü tabana
Kurtuluşa medet dedik yabana
Ah kurban olaydım kara sabana
Bir duman ki yurdu sardı baksana

Kara elmas dedin yüzüme çaldın
Üç kuruşa karşı canımı aldın
Ne oldu ki sustun dilsiz mi kaldın
Doğruyu demiyor derdi baksana

Göçüğün altında Afşin’di kalan
Sağlığım maddeyle edildi talan
Herkes çıkarından gerisi yalan
Foyaymış gofların ardı baksana

Kanımın üstünde oynanır oyun
Karşılığı bu mu verdiğim oyun
Yeyin doymayanlar zehirler yeyin
İşçilerde kusur gördü baksana

Kalender yazılan gelecek başa
İzinsiz dal kopmaz kuş uçmaz hâşâ
Olan garibana beyim çok yaşa
Dertliler derdini serdi baksana


17. 02. 2011



Haşim Kalender