bir sokaktan geçtim. Işıklarında,
yarını olmayan evlerin rüzgarındaki tozu yuttum.
Eski sevgilerimin köşe başları;
tutuk, puslu bakışlarında evvelin ..
bir var imiş, bir yok imiş dostlarım...
Suskunluğun izi kalmış
kırık dökük kaldırımlarda ezdiğim izmaritlerin.
Bir sağır adı ki sorma gitsin,
kaç yılını tükettiğim
ama çok az şeyini hatırladığım bu şehrin...
belki hatıralar;
çılgın fırtınalarında mendirekten aşan dalgalar kadar hırçın
belkide aklımda tek bir nokta kadar , insan bakışları ve silüetler...
resimlerinde buhar, susuzlukta nem gibiydi
çok eskidendi ama sanki dünmüş gibi yakın
camı isten kararmış eski bir fener kadar aydınlık
mahcup yanaklardaki kırmızılık,
ısırgan bakışlardaki kahverengiyi hapsediyor.
ve tutkun bir şehrin adı çiseliyor...evvelimde
ıslanıyor ellerim, anılar diz boyu selde
bir sağır adı ki sorma gitsin
Koca bir şehri yaktım, bir daha dönmemek üzere