varlığınla yokluğunun arasında
gece karası gözlerin var yüreğimde.................

sen bulanıklaşsan da
gözüm hep ufuktaki yalnız ulaktı bana.
buğulanmış cama çarparken yağmur damlaları
ben çizdim
bir kâlp içine iki bedeni…

düşlerimde
çam diplerinde petunyaları kuruturken ellerimizde
sen bana SENİ SEVİYORUM derken bile bakamıyordum gece karası gözlerine.
maviliğin;
denizlerden çaldığın dalganın
bir mühür gibi yüreğime leke yapacağını çözebilseydim
mayasız öperdim seni
mısralarım;
ay ışıklarıyla yıkanmış
okuyunca en çirkin anlarımın anlamlaştığı,
okuyunca dokunduğun gözlerinin mızmızlaştığıydı cancağızım................ …

kulağının arkasına fısıldanmış güzel kelimeler biriktirmiştim ben sana
duyacaktın
ben;
çırpınırken bir kaşık suyun derinliğinde boğulurken
sen;
görünce beni böyle çaresiz
tutup çıkarırsın diye uzatmıştım ellerimi.
sen;
biraz yukardan ifrit dolu yüreğinle bakıp gülmüştün hâlime.Oysa ben susmanı bekliyordum.
birde ıslak bedenimi sarmanı…
ama sen … yoktun..!
yokluğunda büyüttüğüm acılarımı
her gün tazelemek zoruma gitmeye başladı.
hasretinin bitime uğraması gerekti.
kıştı. yalancı bahar
yaprakların salına salına karıştığı toprağı öpüyordum
"cancağızım" diye değil!
sen dön diye… ................................

matemindeki gecede
üzerimde bir hamal gibi taşıdığım
sensizlik yükünü atmak istediğimde
düşünüp de derinlere daldığım…................

Gitme Sevgili!
kaldırımlarda yitirdiğim aklımı geri ver bana..
yüreğim yüreğinde.....................

hayatının kısa film akropollerinde hiç mi karemiz yoktu?
senaryoda figüran olarak ölmek istemiyorum.
al beni de gözlerine
gözünle gördüğün her seksiyonda bir sahtekârlık
her parselinde acı ve göz yaşı…
güzel kelimelerimi istiyorum
ikindi çayı ertesinde..
adına yazılan mektupların ne albenisi var ki cancağızım?
15/02/2011
gordion