Geceye yalnızlık diyorum şimdilerde..

Dişlerimi kırdığım bu zor zaman ,

Düşlerin kurulduğu o dar zamana denk düşüyor..

Ay ışığı sırtını dönmüş dünyama..

Yüzünü göstermiyor , yüzünü göremediğim gibi..

Teninde ellerimi gezdirirdim ya , hatırlarsın..

Dost oldu işte kalemle , kağıtla..

Bir kaç kelimeyle yalnızlık ,

Birazcık yaşanmış ayrılık esintisi..

Öyle kelime diye dönüp durmuyorum..

Ağız dolusu söylüyorum yokluğunu..

Korkma ! Kötü sözüm yok arkandan..

Keşkeyle doluyorum o yalnız gecelerde..

Keşke sarılmasaydın , öpmeseydin keşke..

Uyumayı istemek hata ve buruk bir gülümseme..

Seni istedim ne oldu ?

Uykuyu kandırıyorum , uyumak istemiyorum diye..

O , seni bilinçli olarak düşünmediğim tek zaman..

İnsanlar bilmiyor ama ayrılık içimi köreltiyor..

Ölüyüm demiyorum ama , ahh ulan ahh yaşayamıyorum..

Suçlusun ama yoksun , yoksun ama çoksun..

Varlığından eser yok , yokluğuna dizeler döküyorum..

MUSTAFA DÖLEK..