Gerçeğe giderken , gerçekten gider gibiyim..
Bir yanda bırakmam dediğim Türk Kerkük..
Diğer yanda gerçekler gerçeği ahiret..
Daha ne kadar ayrılabilirim ki senden ?
Beklerken soydaşımın merhamet elini ,
Secdemde postalıyla , kurşunuyla coni..
Yüreğim , Kerkük’te kanlı bir Cuma namazı gibi..
Şu kadar kişi öldü deyip geçecek beni BBC..
Kardeşim beni merak edecek diye beklerken ,
Piç edildi koskoca tarih , sebep : petrol madeni..
Musul’dan ıslık çalarak yürüyecektik Kerkük’e ,
Erbil’de bir bardak su , ardından Tebriz’e..
Tebriz’de Bozkurt selamını verip Güneş’e ,
Karabağ’a dikecektik ya Türk’ün bayrağını..
Semey’de ölüm olup yağacaktık gafile..
Yüreğim , Urumçi’de kanlı bir yürüyüş gibi..
Ezanı duyamayışımdan kahroluyorum..
Tanrı Dağları istilasına uğramış biçimsiz suratların..
Yüreğim Mersin’de taşlanmış bir Türk’ün evi..
Sindirilmeye çalışılıyor yürekleri..
İnat ettikçe yeniliyor , bükülüyor belleri..
Büküldükçe inat ediyor çünkü ;
Kerkük ,
Erbil ,
Musul ,
Karabağ ,
Tebriz ,
Semey ,
Urumçi kadar cesur yürekleri..
Tanrı Dağı kadar geniş ufukları..
Bir gün mutlaka buluşmak en büyük dilekleri..

MUSTAFA DÖLEK..