Bir zaman bir ülkede
Yaşlı padişah ölmüş.

Toplanmış ki vezirler
Bir Cüce çıkagelmiş.

Padişah olup hem de
Prensesle evlenmiş.

Prenses ay yüzlü ve
Dünya kadar güzelmiş.

Pek gaddar çıkmış Cüce
Halka kini ezelmiş.

Hükmedermiş her şeye
Taşa sözü geçermiş.

Prenses için için
Kendisini üzermiş.

Usanmış hayatından
Hem, Cüceden bunalmış.

Çıkmış bir gün sarayın
Bahçesinde yol almış.

Bir gül varmış bahçede
Eşsiz, benzersiz gülmüş.

Bir ses duymuş güzel kız
Sese doğru yönelmiş.

Gül: “Sevdiğim kız sensin!”
Diye boyun eğermiş.

Gözlerini süzerek
Kız da O’na gülermiş.

Koklayınca kız gülü
Bütün tılsım çözülmüş.

Şehzadeymiş meğerse
Gül dalına asılmış!.

Kuşanıp kılıcını
Saray içine dalmış.

Büyücü, hain Cüce
Tatlı canından olmuş.

Kız kurtulmuş Cüceden
Halkınsa yüzü gülmüş.

Sevenler sevdiğini
Sevilen murat almış.

*

Sevgiymiş gerçek olan
Gerisi hep masalmış…

Ay Bizde Masal Dinler/Çocuk Şiirleri/ Kitabından