Bir yâr isterem men uca Mövla’ dan
Gaşı kaman, boyu servi dal olsun.
Dişler dürr-ü mercan, dudag kirazdan
Gâh yanağında güller al al olsun.

Söyledigde sussun yeller dinlesin
Seher vahtı bülbül, güller dinlesin
Menüm çün diyende eller dinlesin
Sözü şeker gaymag, yoh yoh... bal olsun.

Gözeller içinde seçilip dursun
Gem, taleyim kimi hep mene vursun
Danışağ, mehriban ferman buyursun
Özüm; azad bilmez köle, gul olsun.

Hoşbeht değilem ay yanır üreğim
Neçe ceylan görse kanır üreğim
Aldadabilmez.. aldanır üreğim
Bes, taleyim dönsün, üzüm gül olsun.

Gözellikte emsalsiz ele bir yar
Şanındansa vermek Rabbim bahşet ver
Bir yâr isterem ki gözler, möcevher,
Könlü alçag, üregi gen, bol olsun.

GAFLETÎ dözirem, eşgi, heyâli,
Cavandım gocalddı vüsal heyâli
Köhne feleğin bu teze duâli
Könlümde göyeren min heyâl olsun.