Güzeli güzel eden nedir ey canım
Güzelde güzeli gören, göz müdür?
Leylayı Mecnuna sevdiren gerçek
Yürekte yer eden, leyla mı gerçek?

Önce şöyle bir dön zamanda
Kumlar içinde yürüdüğün say
Bir gece ıssız dağın birinde
Allah Allah diyerek yandığını say.

Tek bir sen varsın etraf karanlık
Üzerinde bir yıldız serpintisi var
Berrak bir gökte ışıldayan ay
Nasılda vurur gönül teline
San ki bir sensin dünya yüzünde.

Aniden yaşlar boşanır gözden
İçinden çağlayan sevgi seli var
Ağlarsın durmadan Rabbim diyerek
Vuslata gidecek yollar dilersin.

Tertemiz bir kalp kalır da
İçinde ne şirk ne günah kiri
Salih bir insan olursun artık
Rabbin verdiği ahlaka hazır
İmanlı bu yürek Allah’a varır.

İşte ey can, yürek başlangıç
Göklerden uzanır bir el sana da
Oku der her şeyi Allah adına/adıyla/sebebiyle
Varlığa ram olup cennet olacak.

Kalkarsın yerinden vahiy gücüyle
Dağlar, taşlar yol verir Allah kuluna
Vahyin bürüdüğü insan olursun
Âyet âyet büyüyen Kur’an bilince.

Artık kalbini koy orta yere
Kimseye meyil verme Allah seninle
Beşeri insan yapan vahiyle
Boyan kardeşim boyan Allah boyası
Örnektir kuluna Muhammed Mustafası.

(Şubat 2011 İstanbul)