mevsim eskisi

----
Dilimin üzerinde dilin
Ezdim cümlelerini…
Artık konusamayacaksin
Ölüler
Susmayı öğrenirler ilk önce…

--------

Yanıma aldığım mevsimlik ceket eskisiydi aşk
Demode şarkıların
Çıplak tenlerine kazınmış
Resimlerinde ki
En dogru yalan...


Siyah beyaz gülüşler kadar solgun gözlerinin
Eskizleri
Yorgun karalamalar gibi
Kararsızdı...


Mercan kayalıklarında dalgaların sesine uyanırdı göğüs çeperinde
Uyuyan masal…
Öperdi saçlarından düşlerin tek tek, titrerdi güneşe dokunurken
Avuçlarının orta yerinde
Üşüyen hayat…


Sonra,
Sonra yürüdük…
Kendimizden uzağa
Uzakların keskin ucuna sapladik bizi…
Aynaların parlak yüzüne sövdük
Arka yüzlerinde gizli karanlıktan bi haber…

………….


Öptüm dudaklarında kalan son sözcüklerden
şimdi aşk ölüsü diyorlar
Senin şehrinde yağmura gebe bulutların
Cinnetini
Toprağına dökmesine…


Ama
Sen hiç bilme...








YILDIZ