HABERİM YOKTU ZAMANDAN

Geçenlerde tesadüfen bir dostuma rastladım
Uzun yıllar görmemiştim değişmiş zor tanıdım
Ordan burdan konuşurken söz döndü geldi ona
Hem çok sevimli bir kızdı hem de âşıktı bana
Bende çok beğenmiştim bir gece geçirmiştim
Gideceğim o gece biraz fazla içmiştim
Bende hepsi bu kadar bir tatlı anı kaldı
Bilmediğim o kısmı dostum bana anlattı
Oturduk bir kahveye iki demli çay içtik
Önce havadan sudan yâd edip sohbet ettik
Daha sonra elimi aldı avuçlarına
O dedi yutkunarak erdi hakkın katına
İçim titredi biran ona rahmet diledim
Biraz sendeleyerek kalkıp gitmek istedim
Usulca dur diyerek tekrar tuttu elimi
O seni çok sevmişti yandı yıllarca içi
Sana olan aşkını yüreğine gömmüştü
İnce hastalığına çok genç yenik düşmüştü
Pembe küçük dudağı yıllarca kan tükürdü
Seni sayıklayarak bir mart sabahı öldü
Birden içim sızladı anlamamıştım onu
Ağladım sarsılarak dedim haberim yoktu
Omzumu tutarak ağlama dedi dostum
İzin vermedi bana bende o yüzden sustum
Yoksa koşup gelirdim
Ona müjde verirdim
O sevdasını gömdü
Söylettirmeden öldü
Ne garip dedim hayat seversin sevilmezsin
Senin için ölenin kıymetini bilmezsin
İşte dedi dostum hayat böyledir
Gül dururken konduğun yer dikendir
Şimdi o tatlı anım acı kedere döndü
Bir af dileyemeden yazık ki o ölmüştü