Kurşunlar Erit Gözlerimde

Gittiğin yere
Ne olur al yüreğimi de götür
Şizofreni sevdalar büyüt göğsümün üzerinde
Fahişe geceleri ört üzerime
Yak ateşinle tuzlu dudaklarımı
Dağıt yeryüzüne

Çiçeklerin solan özünde besle ve büyüt
Ekmek kırıntılarında sakla
Karıncaların su taslarında besle umutlarımı
Yoğur ellerinle
Harlanmış taş fırınlarında yak
Odun külleri gibi dağıt gökyüzüne

Gözbebeklerim doğurur sensizliği her gece
Yitikler arasındayım her nedense
Kurt inlerinde kaybolurum sessizce
Sürek izlerinde avcıları düşür peşime
Mermiler ateşinde erit sevdamı koy özüne

Dağla yüreğimi
Kor düşmemiş ateşlerde dağla
Çıra yak ellerime köz olayım gözlerine
İsli mumlar yak düşeyim izine
Göremeyeceksem bir daha gün yüzüyle
Kurşunlar erit seni gören gözlerime

Hazin bir yolun sonudur sana olan yalnızlığım
Gözlerimden yaşlar akarken
Damarlarımda kan olur susuzluğum
Ayyaş mor gecelerde gezer sonsuzluğum
Sevdalara ah düşer
Kızıl gecelere hapsolur, düşlere yolculuğum

Gittiğin yere al ne olur yüreğimi de götür
Buz kalıplarından çıkar
Çıkar ki her gece
Avuçlarının ortasında eriyip kaybolsun
Gözlerim zindan gecelere
Sevdam sensizliğe, bilinmezliğin koynunda

Nurettin Aksoylu