Doyumsuz dağların dumansız eteklerinde zelalim
denize vurmuş ışıksız ışkın ışıması yakamozum
ah ki , tenimde sabun köpüğü kokusu busesi
mesken mi tuttun zaman bahçesini
titriyor şafağına pırıltılı zülâlimin bahçesi

zaman ah bu zaman
zaman ki , suçlu zaman
zaman ki , zamana zaman
zamana bırakılan zaman
zaman ki , bize bırakılan zaman
zaman ki , yelkovan arası akrep
umutsuz vuslat olur mu sevgili?

bütün vuslat nöbetlerini geçtim kaldım sende
sen aşk fatihi olmalısın!
bense viran olmuş aşk kalesinin bekçisi sefiresi

hava oluyor soluyor saklıyorum

havva oluyor açılıyor giz-bahçem yalnızlığın kollarına
meryem oluyor susuyorum aşkın sus-uz gölgesine
züleyha oluyor batırıyorum her gece yüreğime hançeri
leyla oluyor geceye saklıyorum yıldızların bereketini
aslı oluyor güneş batımına yazıyorum silinmezmiş aslısı diye…
şirinliğim serçe olmuş yüreğime kuş busesi sesini dinletiyor
âdemin bahçesine ıslanıyor ateş de aşk kınası

yusuf gözlüm ; suyunu taşıyor altın bir tas içinde ,
ferhat ; çiğ düşmüş dağlarında yankısını arıyor efil efil
kerem asili haykırışlar , ölüyor ölmüyor sevdasına yarışıyor
mecnun çöllere yağmur indiriyor midyemin içine inci oluyor
ıslanıyor yılan zehrini kusuyor zehri_mar oluyor
gülün kanıyor abı_hayat sunuyor
sen hangi bahçenin âdemisin ki ateşde aşk oluyorsun.

Gülay GÖKTÜRK