Hemen tavır alma lütfen, bir kere de dinle
Sözleri boğazıma sır gibi düğümlemeden
Firari gönlüme kapılarını sürgülemeden
Son kez dinle ümidimi senden kesmeden

Karanlıklara sor beni yargılarlar her gece
Kaç kere aramıştım ismini kelimeler de bir hece
Ömrümden mevsimlerde gelip geçti nice
Hayalin bile artık gözlerimde bilmece

Senin anlamsız boş yere bana serzenişinde
Aradım yerli yersiz bahaneleri sebepsizce
Yoktu bu aşka karşı ansızın küsüp gitmece
Ben zaten bu nankör hayat ta hep sürgünde

Sen ışığım olup yüreğime doğmayınca
Gölgem bile sebepsiz, güneşinde beni terk etti
Sende bu ayrılık, denen safta yerini alınca
Ruhum bile aşka isyan bedenimi inletti

Her mavinin dalgasında seni sordum
Her seferinde kendimi siyahında buldum
Kaç kere söz verdim, aramaktan yoruldum
Ben bu ayrılığın ertesin de vuruldum

Ben acılarıma tuz basıp yüreğime gömdüm
Aramaktan kabuk bağlamış yarayı kanattım
Bir mum ışığı gibi bir nefeste söndüm
Gözlerimdeki yaşları kezzap diye akıttım

Sitemim sanadır başka türlü kendimi avutamam
Senden gayri yaban eller de tutunamam
Resmine bakıp ta yokluğuna bile küsemem
Bu resimde ağlayan gözleri bile çizemem

Tamam, kaldır başını, güler yüzünü asma
Sözlerimin sende bir anlamı yoksa
Yazmam ismini şiirimin soğuk satırlarına
Elveda demeden gitmek mi; Gidemem asla